Śruby to bardzo ważny element konstrukcyjny z powodzeniem stosowany w różnych branżach: budownictwie, energetyce, lotnictwie, motoryzacji czy w przemyśle meblarskim. Służą do łączenia konstrukcji metalowych, są więc niezbędnym elementem scalającym poszczególne części i warunkującym stabilność całości. Występują w wielu odmianach, a różnią się budową oraz przeznaczeniem.

Zaletami tego typu elementów złącznych jest łatwość obróbki, odporność mechaniczna, a przede wszystkim estetyczny wygląd, który pozwala na ich zastosowanie w życiu codziennym, tj. w różnego typu urządzeniach domowych, meblach, maszynach i innych konstrukcjach.

Każdy element złączny ma swoją normę. Regulacje określające rodzaje, podstawowe kształty śrub, nakrętek i podkładek zostały przyjęte przez Polski Instytut Normalizacyjny - oznaczenie PN (Polska Norma), Niemiecki Instytut Normalizacyjny - oznaczenie DIN oraz przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną - oznaczenie ISO.

Stal nierdzewna należy do gatunku stali austenicznej oznaczonej symbolem AISI 304 o zawartości około 18% chromu i około 8% niklu. Wytrzymałość tego typu stali to 700 MPa, czyli A2-70.

Bardzo popularnym modelem śrub przeznaczonym do łączenia różnego rodzaju konstrukcji metalowych jest śruba sześciokątna DIN 931.

Budowa i wygląd:

Na jej budowę składa się łeb w kształcie sześciokąta, natomiast jej trzpień jest częściowo ogwintowany. Jego gładka powierzchnia jest przeznaczona do nałożenia podkładki aby wzmocnić mocowanie śruby. Na gwint można także nakręcić nakrętkę, co dodatkowo zabezpiecza przed wypadnięciem danego elementu.

Śruba zgodna z normą ISO 4014 posiada gwint metryczny, którego średnica jest wyrażona w milimetrach i mieści się w przedziale od M3 do M64 – dla szerokich śrub, których gwint ma ponad 6 centymetrów. Tego typu elementy złączne wykonane ze stali austenicznej charakteryzują się bardzo dobrą wytrzymałością, a inaczej rzecz biorąc klasą własności – od 5,6 do 12,9. Parametry te umieszczane są na łbie śruby i informują nas o nominalnej wartości ich wytrzymałości na rozciąganie oraz granicy plastyczności. Taka wiedza jest bardzo istotna przy montażu konstrukcji stalowych, gdy znaczenie ma nie tylko ciężar poszczególnych elementów, ale również późniejsze obciążenia.

Sposób czytania oznaczenia śrub:

Z użycia słowa „ŚRUBA” można całkowicie zrezygnować, albowiem informację o tym, że mamy na myśli daną śrubę stanowi oznaczenie DIN, PN czy ISO. W naszym przypadku DIN 931 określający proporcję budowy śruby z łbem sześciokątnym z niepełnym gwintem można zastąpić właśnie normą PN 82101 lub ISO 4014. Należy przez to rozumieć, że dana śruba określona jako DIN 931, mogłaby nosić nazwę PN 82101 czy ISO 4014.

Jak już wcześniej wspomniano bardzo istotną rzeczą jest klasa wytrzymałości i plastyczność elementów złącznych. Jak już wiadomo symbol wytrzymałości jest umieszczony na łbie, natomiast długość i grubość w nazwie.

Używany w nazwie symbol „M” dostarcza informacji na temat rozmiaru gwintu. Oczywiście jest tutaj mowa o najbardziej popularnym w naszej części świata gwintem metrycznym. To o czym powinniśmy wiedzieć jeżeli chodzi o gwint metryczny, to fakt, że zarys gwintu wynosi 60 stopni, a skok gwintu jest uzależniony od średnicy śruby i z łatwością można go odnaleźć w tabelach.

Dla przykładu co nam mówi śruba DIN 931 M10x50: informuje nas, że średnica tej śruby wynosi 10 mm, natomiast jej długość to 50 mm. Użyty symbol DIN 931 oznacza, że mamy do czynienia ze śrubą sześciokątną z niepełnym gwintem. Musimy pamiętać, że długość śruby liczona jest do miejsca, w którym licuje się ona z płaszczyzną, do której jest wkręcana.

Klucze płaskie, płasko-oczkowe lub płasko-oczkowe z grzechotką są najpopularniejszym rodzajem kluczy dostosowanych głównie do śrub o łbach sześciokątnych.

W naszym asortymencie oferujemy śruby sześciokątne DIN 933 w następujących rozmiarach:

M8, M10, M12, M16