Stal nierdzewna należy do grupy stali austenitycznych AISI 304, które charakteryzują się specjalnymi właściwościami fizykochemicznymi typu antykorozyjność, odporność na wysokie i niskie temperatury, niska rozszerzalność termiczna, wysoka temperatura topnienia oraz łatwość obróbki i łączenia spawanych elementów. Może być stosowana w agresywnym środowisku i co bardzo istotne, podlega 100 % recyclingowi. Wytrzymałość tego gatunku wynosi 700 MPa, czyli A2-70.

Stale nierdzewne to stopy żelaza, które zawierają co najmniej 11% chromu i 8 % niklu. To właśnie tlenek chromu wytwarzający się na ich powierzchni zapewnia właściwości przeciwkorozyjne. Wierzchnia warstwa jest tak trwała, że nawet w sytuacji mechanicznego lub chemicznego jej uszkodzenia zaczyna się jego natychmiastowa odbudowa, przez co zachowane pozostają właściwości nierdzewne materiału.

Potocznie zwana "nierdzewka" jest materiałem wyjątkowo trwałym i praktycznym, a jednocześnie szlachetnym i eleganckim. Dzięki swojej różnorodności gatunków jest ona w stanie spełnić najbardziej wyszukane wymagania stawiane przez producentów, architektów, projektantów i dekoratorów wnętrz.

Niezawodnym oraz niezastąpionym elementem konstrukcji, maszyn i innych wyrobów metalowych są elementy złączne typu śruby, nakrętki i podkładki.

Dokładne informacje techniczne dotyczące danego elementu złącznego zawarte są w odpowiednich normach. Powszechnie obowiązującymi i znanymi normami na międzynarodowym rynku metalowym są normy ustalone przez: Polski Komitet Normalizacyjny - PN (Polska Norma), Niemiecki Instytut Normalizacyjny - DIN, Międzynarodową Organizację Normalizacyjną - ISO, europejska norma - EN.

Komponentem połączeń śrubowych z udziałem nakrętek są podkładki, których zadaniem jest wzmocnienie danego złącza przed samoczynnym odkręceniem składnika jakim jest wspomniana śruba lub nakrętka. Podkładki pełnią także funkcję ochronną przed zniszczeniem, uszczelniającą i wyrównującą, tj. niwelującą pochylenie elementu połączenia. Można je montować bezpośrednio pod łbem śruby lub jako dopełnienie pod nakrętką.

Na rynku można zauważyć różne rodzaje podkładek a rozróżniamy je na podstawie wielu parametrów takich jak kształt, twardość czy materiał z którego zostały wyprodukowane. Zanim zastosujemy daną podkładkę w konkretnym celu, należy zwrócić uwagę na materiał elementu, który będzie spajany-skręcany. Zasadą jest, że winien być taki sam jak podkładka. Komponenty mogą się różnić rodzajem gwintu, przykładowo M5, M6, M8 co oznacza, że średnica rdzenia śruby wynosi 5 mm, 6 mm i 8 mm.

Dość powszechnie stosowanym elementem montażowym są podkładki poszerzane DIN 9021, PN 82030, ISO 7093. Charakteryzują się tym, że ich średnica zewnętrzna jest około trzy razy większa od nominalnej średnicy gwintu. Rekomendowane są do połączeń w materiałach miękkich i podatnych na odkształcenia. Cechą charakterystyczną jest wytrzymałość na na działanie dużych sił zgniatających. Stosuje się je zazwyczaj w celu zwiększenia powierzchni nacisku złącza śrubowego na dany element. Podkładki poszerzane DIN 9021 najczęściej są stosowane w budownictwie i konstrukcjach drewnianych. Stosuję się wraz ze śrubą, prętem gwintowanym lub wkrętem.

Podkładki okrągłe powiększone stosowane są jako dystans pomiędzy nakrętką a elemetem przykręcanym.

Oferujemy podkładki płaskie poszerzane DIN 9021 w następujących rozmiarach:

M3, M4, M5, M6, M8, M10, M12, M14, M16, M18, M20, M24, M26, M30.